لذا توجه به شهروندان در نظام ارزشی دمکراتیک رو به افزایش است.
اکنون
که اهمیت شهروندان به عنوان یکی از منابع بسیار مهم سازمان درک شده است،
رفتار آنها هم می‌تواند بسیار با اهمیت تلقی شود واز این روست که محققان
زیادی به تجزیه و تحلیل رفتار شهروندی پرداخته اند.
به‌طور کلی رفتار شهروندی یک نوع رفتار ارزشمند و مفید است که افراد آن را به صورت دلخواه و داوطلبانه از خود بروز می‌دهند.
این اصطلاح، یک اصطلاح روان‌شناسی فنی برای تعریف مجموعه‌ای از رفتارهای فردی در قالب گروه است.
رفتار شهروندی سازمانی
ابتدا توسط دنیس ارگان( Dennis Organ) در سال ۱۹۸۸ این‌گونه تعریف شد: «یک
رفتار فردی که در سیستم رسمی پاداش‌دهی، هیچ پاداشی برای آن در نظر گرفته
نمی‌شود … اما ترکیب آن با همین نوع رفتارها در گروه، منجر به اثربخشی
می‌شود.
رفتارهای معمول شهروندی سازمانی در کسب‌وکار زمانی اتفاق
می‌افتد که کارکنان در یک گروه جمع می‌شوند تا به صورت منظم و دایم و یا
موقتی و برای فعالیتی مشخص، با هم همکاری داشته باشند.
برای مثال، کارکنان دپارتمان بازاریابی دایما رفتار شهروندی سازمانی خود را به نمایش می‌گذارند چرا که همگی در یک دپارتمان همکار هستند.
کارکنانی
که برای یک فعالیت موقتی و خاص در کنار هم جمع می‌شوند نیز، هر چند برای
مدتی محدود، رفتار شهروندی سازمانی از خود نشان می‌دهند.
منبع : شهروندی سازمانی