مدیریت دانش

مدیریت دانش

مدیریت دانش( Knowledge Managment –به اختصار KM) به مدیریت فرایندهای خلق، ذخیره و نگهداری و به اشتراک گذاردن دانش می‌پردازد؛ که به‌طور عمومی باید شامل شناسایی وضعیت موجود، تشخیص، وضوح نیازها و خواسته‌ها و بهبود فرایندهای مورد اثر باشد و به تبع آن پروژه‌های مدیریت دانش پروژه‌های بهبود بخشی هستند.
در این گونه پروژه‌های مدیریت دانش سه جنبه اصلی باید مد نظر باشد: اول مدیریت دانش شرایط عمومی در یک سازمان است( محیط فرهنگی و فرایندهای KM) دوم تهیه راهکارهایی برای فرایندها KM بین انسان‌ها و به صورت مستقیم یعنی ارتباطات.
( مانند نوارهای ویدیویی، آموزش، اسناد، وب‌گاه‌ها) به‌طور کلی مدیریت اطلاعات( IM ). به دلیل این که KM در چنین ابعادی تغییر می‌کند باید فعالیت‌های زیر را که به آن مربوط است در نظر داشته باشد.
امروزه سازمانها دریافته‏‌اند که هیچ چیز به اندازه دانش نمی‌تواند آنها را در دنیای رقابتی مطلوب قرار دهد.
لذا بیش از هر چیز کارکنان سازمان به عنوان صاحبان دانش و مهمترین سرمایه سازمان مورد توجه قرار گرفته اند.
مدیریت دانش، فرایند منظم یافتن، انتخاب کردن، سازماندهی، گزینش و ارایه دانش است که به سازمان کمک می‌کند تا بصیرت و درک لازم را از تجربه خود به دست آورد.
باید توجه داشت که مدیریت دانش امری پایان ناپذیر است که همواره سازمان را در تغییرات یاری می‌کند و نیازمند پشتیبانی و توجه دایمی استدر اقتصاد دانش محور، بویژه در صنایع جدید که رشد سریعی دارند، مدیریت دانش تاثیری مهم‌تر و مستقیم تری بر نوآوری دارد .
تراکم و کیفیت این رابطه از نظر رقابت، رشد، ایجاد شغل و کیفیت زندگی، نقش فزاینده‌ای بر سرمایه گذاری در تحقیق می‌گذارد.
در این میان، تدارک یک سیستم ارزیابی عملکرد منسجم به منظور پایش کارآیی و اثربخشی عملکرد مدیریت و تجاری سازی دانش میتواند نقش کلیدی و سازنده‌ای را در خط مشی گذاری تصمیم گیران و تصمیم سازان عرصه مدیریت دانش و همچنین سرمایه گزاران ایفا نماید.
در این مقاله سعی شده با کالبدشکافی ماهوی و شکلی در راستای شناسایی عناصر سازنده مدلهای ارزیابی مستخرج از تحقیقات قبلی در خارج از کشور و ایران، علاوه بر اینکه میخواهیم زاویه دید متفاوتی از منظر دانشگاه ها، سازمان‏‌‌های متولی امر تجاری سازی دانش و همچنین دولتها داشته باشیم؛ مروری نیز برنتایج تحقیقات انجام شده در سنوات گذشته مد نظر خواننده قرار گیرد.

منبع : مقاله مدیریت دانش

مهاجرت نخبگان در ایران

جامعه و نمونه آماری، شامل دانشجویان( دختر و پسر) استعداد درخشان دانشگاه سمنان( ١١۴ نفر) در نیمسال دوم تحصیلی ۹۶-۹۵ بود.
یافته‌های پژوهش، ۷ عامل اصلی به‌عنوان عوامل موثر بر گرایش به مهاجرت دانشجویان نخبه از دانشگاه سمنان را نشان داد که در این میان، عوامل علمی آموزشی و روان‌شناختی به ترتیب بالاترین میانگین را به خود اختصاص دادند؛ همچنین نتایج آزمون‌های نیکویی برازش مدل‌های کمی، نیز برازش مناسب مدل نهایی عوامل موثر بر گرایش به مهاجرت دانشجویان نخبه را از دانشگاه سمنان تایید کرد.
نتایج نشان داد که مسیله مهاجرت دانشجویان نخبه از دانشگاه مطابق با یافته‌های پژوهش، تنها براساس یک متغیر، مورد بررسی و تحقیق قرار نمی‌گیرد بلکه متغیرهای متعددی همچون عوامل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، سازمانی، روان‌شناختی و علمی آموزشی در ارتباط با یکدیگر و به‌طور هم‌زمان در نظر گرفته می‌شوند.
متاسفانه جمهوری اسلامی ایران ازجمله کشورهایی است که به طور پیوسته با پدیده فرار مغزها روبرو بوده است.
پژوهش حاضر، ازنظر هدف یک پژوهش کاربردی و از نظر نحوه‏ی گردآوری داده‏‌‌های موردنیاز، یک پژوهش توصیفی و تحلیلی از نوع همبستگی میباشد.
جامعه آماری این پژوهش، دانشجویان سال تحصیلی ۹۴-۹۳ و دانش آموختگان سال تحصیلی ۹۵-۹۴ صاحب استعدادهای برتر و نخبه ۵ دانشگاه مهم کشور بودند که تحت پوشش بنیاد ملی نخبگان بوده و محل تحصیل یا سکونت آنها شهرتهران و تعداد آنها در مجموع ۲۸۹۷ نفر بود.
ازاینرو تعداد ۴۰۰ پرسشنامه توزیع گردید که ۳۴۸ پرسشنامه عودتداده شده و قابل استفاده قرار گرفت.
گردآوری داده‏‌ها با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام یافته و تحلیل مدل‏‌ها در هر بخش بارویکرد مدل یابی معادلات ساختاری و با نرم افزارهای SPSS و Smart-PLS انجام یافت.
پایایی سازه‏‌‌های تحقیق نیز بااستفاده از شاخص آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تایید قرار گرفت.
همچنین سازه‏‌ها ازنظر روایی همگرا در حد بسیارقابل قبولی قرار گرفتند.
نتایج تحلیل داده‏‌ها در قالب مدل روابط اصلی مشخص نمود که تسهیلات و حمایت‏‌‌های بنیاد ملی نخبگان در سطح دانشجویان و دانش آموختگان بر کاهش تمایل اجتماع نخبگانی به مهاجرت موثر است و این تاثیر منفی ومعنادار می‌باشد.
ازاینرو پیشنهاد می‌گردد که این تسهیلات بهطورکلی توسط بنیاد ملی نخبگان ادامه یافته و تقویت گردند.

منبع: مقاله مهاجرت نخبگان در ایران

روش های تأمین مالی

روش های تأمین مالی

توسعه نظام تامین مالی در یک کشور، یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده، جریان‏‌‌های سرمایه گذاری داخلی و خارجی می‌باشد.
مدیران بنگاه‏‌‌های اقتصادی در عصر حاضر، با توجه به محدودیت‏‌‌های منابع مالی به ویزه در عرصه تجارت جهانی و تنگ شدن رقابت، تحت فشار فزاینده‌ای قراردارند تا هزینه‏‌‌های عملیاتی و بهای تمام شده را کاهش دهند و کم هزینه‌ترین نوع ساختار سرمایه را برای انجام فعالیت‏‌‌های شرکت در راستای افزایش ارزش، پرداخت به موقع بدهی ها، تداوم فعالیت و حضور بیشتر در بازارهای داخلی و خارجی را دارند که در این میان متغیرهای زیادی در رابطه با روش‏‌‌های تامین مالی وجود دارد یکی از این متغیرها که نقش بسیار حیاتی دارد نقش و ساختار هییت مدیره است.
برای این منظور ابتدا شرکت‌‌هایی که طی سال‏‌‌های ١۳۸۲ تا ١۳۸۶ فقط از طریق وام بانکی و افزایش سرمایه تامین مالی نموده اند، انتخاب و سپس براساس بازده سالانه، شرکت‏‌ها به دو گروه شرکت-های موفق یعنی شرکت‌‌هایی که بازده سالانه آنها بیشتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد و شرکت‏‌‌های ناموفق یعنی شرکت‌‌هایی که که بازده سالانه آنها کمتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد، طبقه بندی گردیده اند.
برای این منظور ابتدا شرکت‌‌هایی که طی سال‏‌‌های ١۳۸۲ تا ١۳۸۶ فقط از طریق وام بانکی و افزایش سرمایه تامین مالی نموده اند، انتخاب و سپس براساس بازده سالانه، شرکت‏‌ها به دو گروه شرکت‏‌‌های موفق یعنی شرکت‌‌هایی که بازده سالانه آنها بیشتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد و شرکت‏‌‌های ناموفق یعنی شرکت‌‌هایی که که بازده سالانه آنها کمتر از میانگین بازده بازار کلیه شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد، طبقه بندی گردیده اند.
نمونه مورد بررسی مشتمل بر ۶۲۴ شرکت می‌باشد که ۹۹ شرکت آن از محل افزایش سرمایه( ۶۷ شرکت موفق و ۳۲ شرکت ناموفق) و ۵۲۵ شرکت از محل وام بانکی تامین مالی نموده‏‌اند( ١۷۷ شرکت موفق و ۳۴۸ شرکت ناموفق )، نتایج تحقیق نشان می‌دهد که بین روش‏‌‌های تامین مالی و موفقیت و عدم موفقیت شرکت‏‌‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران ارتباط معنی داری وجود دارد و همچنین افزایش سرمایه بیشتر از وام بانکی بر موفقیت شرکت‏‌ها تاثیر دارد به عبارت دیگر تعداد شرکت‏‌‌های موفق که از محل افزایش سرمایه تامین مالی نموده‏‌اند نسبت به کل شرکت‏‌‌های این گروه بیشتر از شرکت‏‌‌های موفقی است که از محل وام بانکی تامین مالی نموه اند.

منبع : مقاله روش های تأمین مالی

آموزش کارآفرینی

آموزش کارآفرینی

یکی از مسایل مطرح در این حوزه، جایگاه آموزش کارآفرینی است.
با وجود تحقیقات گوناگونی که در حوزه مذبور انجام شده، هنوز این سوال مطرح می‌باشد که آیا کارآفرینی قابل آموزش است؟ با توجه به اهمیت موضوع فوق الذکر، هدف پژوهش حاضر بررسی نقش آموزش در کارآفرینی می‌باشد.
در یک مقاله مروری و استنتاجی به بررسی یافته‏‌ها و نظریات موجود پیرامون آموزش کارآفرینی پرداخته می‌شود.
این آموزش در خصوص شناسایی فرصت ها، ارایه ایده‏‌‌های خلاقانه، تعیین منابع لازم، مواجهه با ریسک پذیری، جهت داری به تفکر خلاق و انتقادی، مهارت سازی، توسعه نگرش‏‌ها و تغییر رفتارها خواهد بود.
نوع تحقیق توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری آن دوگروه فعال در دانشگاه‌های دولتی است که در اجرای طرح «کاراد» مراکز کارآفرینی درآنها تشکیل شده است( اعضای هیات علمی، مدیران ). براساس جدول نمونه گیری «مورگان و کوهن» تعداد۲۶۹ نفر( شامل١۰۲ نفر از مدیران و١۶۷ نفر از اعضای هیات علمی) با استفاده از شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای به عنوان نمونه انتخاب گردید.
نتایج به دست آمده نشان داد که در برنامه‌های کارآفرینی برای آماده سازی دانش آموختگان کارآفرین در دانشگاه ها، باید به ۲۰ عامل در چهار دسته مولفه اصلی( فلسفه و اهداف،مبانی نظری، مولفه‏‌‌های برنامه کار آفرینی و عوامل محیطی) توجه شود و ‌نیازهای گروه‌های مورد بررسی در این زمینه متفاوت است.

درنهایت براساس یافته‏‌‌های تحقیق چارچوبی برای طراحی، اجرا و ارزیابی برنامه‏‌‌های آموزش کارآفرینی پیشنهاد شد.
نمونه پژوهش ۴۶ نفر از متخصصان کارآفرینی بوده‏‌اند که با استفاده از روش دلفی مورد مطالعه قرار گرفتند.
داده‏‌ها پس از گردآوری با استفاده از آزمونهای مجذور آزادی کای و همبستگی کندال تحلیل شدند.
بررسی نتایج نهایی نشان داد که اغلب متخصصان معتقد بودند که در گستره جهانی شدن، آموزش سبک تفکر و فرهنگ کارآفرینانه، گسترش مراکز تحقیق و توسعه( R & D) کارآفرینی، برگزاری کارگاههای آموزش کارآفرینی دیجیتالی، کسب و کارهای الکترونیکی، سیاستگذاریها و برنامه ریزیهای آموزشی و پژوهشی دانشگاهها با ارزشهای کارآفرینی، همکاریهای علمی با مراکز آموزشی و پژوهشی کشورهای توسعه یافته، تبادل استاد و دانشجو و.
... می‌تواند راهکار ارزشمندی برای ایجاد تفکر کارآفرینی و اشتغال دانش آموختگان آموزش عالی باشد.

منبع : مقاله آموزش کارآفرینی

کمرویی

کمرویی

روش پژوهش مدل یابی معادلات ساختاری و جامعه آماری شامل تمامی دانش‌آموزان دختر متوسطه دوم پایه دوم شهر گرگان مشتمل بر 2400 در سال تحصیلی 95-96 بوده است.
برای جمع آوری داده‏‌ها از مقیاس ناگویی خلقی تورنتو، مقیاس احساس تنهایی راسل، پرسشنامه هویت اجتماعی صفاری نیا؛ و مقیاس کمرویی چیک- بریگز استفاده گردید.
نتایج پژوهش نشان داد که ناگویی خلقی، هویت اجتماعی و احساس تنهایی به ترتیب 11/0، 19/0- و 12/0 اثر مستقیم بر کمرویی دارا بودند و برازش مدل تایید گردید و بهطور کلی سه متغیر برون زا توان پیش بینی 24/0 از متغیر کمرویی را دارا بودند.
با توجه به اثر بدست آمده می‌توان نتیجه گرفت که دانش آموزان کمرو تجاربی در ناگویی خلقی و احساس تنهایی در این اختلال دارا می‌باشند و کسب هویت اجتماعی متناسب می‌تواند کاهنده‏ی موثری جهت بهبود تعاملات اجتماعی گردد.
حقیقتا غفلت در رفع مشکلات دانش آموزان و بی توجهی به آن‏‌ها، خسارات جبران ناپذیری به بار می‌آوردو باعث مشکلات و مصایبی خوهد شد که در بررسی آن‏‌ها باز به همین نقطه آغاز، یعنی دوران حساس حیات کودکی بر می‌گردیم.
کمرویی توجه غیرعادی و مضطربانه به خویشتن در یک موقعیت اجتماعی است که در نتیجه آن فرد دچار نوعی تنش روانی – عضلانی می‌شود و زمینه رفتارهای ناسنجیده در وی فراهم می‌گردد.
در مقاله حاضر‘ پس از توصیف کم رویی‘ این پدیده از لحاظ بین فرهنگی و نیز رابطه آن با یکدیگر جلوه‏‌‌های عاطفی و رفتاری مورد بحث قرار گرفته و سپس از عوامل موثر در پیدایش کمرویی که از جامعه‘ خانواده‘ مدرسه‘ یا رفتار بزرگسالان نشات می‌گیرد سخن رفته و سرانجام راهها و شیوه‏‌‌های درمان کمرویی توسط خود فرد کمرو و دیگران پیشنهاد گردیده است.

کم رویی یک صفت یا ویژگی ارثی( ژنتیکی) نیست، بلکه اساسا در نتیجه روابطنادرست بین فردی وسازش نایافتگی‏‌‌های اجتماعی در مراحل اولیه رشد( در خانه و مدرسه) پدیدار می‌گردد.
با این که برخی از روان شناسان نظیر کتل( cattel) [1983 ]بر این عقیده‏‌اند که بعضی افراد با زمینه کم رویی متولد می‌شوند، اما باید توجه داشت که بحث درباره زمینه کم رویی و استعداد بیش‌تر بعضی از کودکان در ابتلا به کم رویی، به معنای ارثی بودن آن، مثل رنگ چشم و پوست نیست.
بدیهی است کودکان کم رو عموما متعلق به والدینی هستند که خودشان کم رویی دارند.
لیکن این بدان معنی نیست که این قبیل کودکان کم رویی را از طریق ژن‏‌‌های ناقل از والدین خود به ارث برده اند، بلکه اساسا بدین معناست که کم رویی را از آن‏‌ها یاد گرفته اند.
( 1 )

منبع : مقاله کمرویی