مدیریت منابع انسانی معطوف به سیاست‌ها، اقدامات و سیستم‌هایی است که رفتار، طرز فکر و عملکرد کارکنان را تحت تاثیر قرار می‌دهند.
مدیریت منابع انسانی فرایندی شامل چهار وظیفه جذب، توسعه، ایجاد انگیزش و نگهداشت منابع انسانی است.
مدیریت منابع انسانی یعنی مدیریت کارکنان سازمان.
مقصود از مدیریت منابع انسانی
سیاست‌ها و اقدامات مورد نیاز برای اجرای بخشی از وظیفه مدیریت است که با
جنبه‌هایی از فعالیت کارکنان بستگی دارد، به ویژه برای کارمندیابی،
آموزش دادن به کارکنان، ارزیابی عملکرد، دادن پاداش و ایجاد محیطی سالم و
منصفانه برای کارکنان سازمان.
در محیط رقابتی امروز آغاز می‌شود.
امروزه
در نتیجه جهانی سازی، آزاد شدن بازارها و خصوصی سازی بیشتر محیطهای
تجاری، تعاونیها با چالشهای عمده‌ای برای حفظ هویت و ادامه فعالیت خود به
عنوان شرکتهایی کارآمد مواجه میباشند.
هر چند، مطابق با ایدیولوژی
تعاون، شرکتهای تعاونی دارای ماهیتی اجتماعی و اقتصادی هستند، اما آلکس
لیدلو( 1987) اذعان می‌نماید که ” تعاونیها در وهله نخست، واحدهایی
اقتصادی هستند که لازمه ادامه حیات آنها و انجام تعهدات اجتماعی در برابر
اعضا، کسب توفیق در امور تجاری است.
مدیریت امور کارکنان حوزه‌ای است که به اندازه کل حوزه مدیریت قدمت دارد اما بهطور طبیعی دستخوش تغییر و تکامل شده است.
نقطه عطف این تغییر و تکامل جایی است که به جای مدیریت کارکنان1، مدیریت منابع انسانی2 مطرح می‌شود.
مدیریت
منابع انسانی علاوه بر دارا بودن مبانی و مفاهیم مدیریت کارکنان،
رویکردهای کلی‌تر و جدید‌تری را در مدیریت نیروی انسانی در نظر می‌گیرد.
منبع : مقاله مدیریت منابع انسانی