منظور از اثربخشی درواقع بررسی میزان موثربودن اقدامات انجام شده برای دستیابی به اهداف از پیش تعیین شده است.
اما
بهنظر می‌رسد برای تعریف مفهوم اثربخشی می‌بایست گامی فراتر نهاد، به این
معنا که اثربخشی هنگامی در یک دوره آموزش حاصل خواهد شد که اولا نیازهای
آموزشی به روشنی تشخیص داده شود.
ثالثا برنامه طراحی شده به درستی اجرا گردد و رابعا ارزیابی مناسبی از فرایند آموزش و درنهایت دستیابی به اهداف انجام شود.
اثربخشی یک مفهوم کلی دارد.
به‌بیان ساده‌تر اثربخشی را می‌توان« انجام کارهای درست» نامید.
اثر بخشی عبارتست از درجه و میزان نیل به اهداف تعیین شده.
در حالیکه نحوه استفاده و بهره برداری از منابع برای نیل به نتایج، مربوط به کارآیی می‌شود.
پیتر دراکر معتقد است اثربخشی یعنی انجام دادن کارهای درست.
از نگاه دراکر اثربخشی کلید موفقیت سازمان محسوب می‌شود.
بازدهی
کار یک مدیر نیز باید ازطریق صادرههای مدیریت سنجیده شود نه میزان
واردهها یعنی موفقیتهای کاری او، نه مجموعه کارهایی که به وی محول می‌شود
یا در روز انجام می‌دهد.
اثربخشی چیزی است که از راه اعمال صحیح مدیریت به دست می‌آورد و انجام می‌دهد.
اثربخشی چیزی است که مدیر از راه اعمال صحیح مدیریت به دست می‌آورد و به صورت بازده کار ارایه می‌کند.
تعریف اثربخشی عبارت است از میزان موفقیت مدیر در زمینه بازدهی و نتایج کاری است که به او محول شده است.
منبع : مقاله اثر بخشی
اگرچه سابقه سیاسی و دانش بالای بسیاری از
دیپلماتهای کشورمان شایسته احترام و کرنش است اما با توجه به تحولات
شگرف دنیای مدرن، نحوه نگاه سنتی به تعاملات بین المللی و سطح کنش‌گری
برخی دیپلماتهای ما در کشورهای محل ماموریت شان در عدم به کارگیری
دیپلماسی کنشگرعمومی و سطح تاثیرگذاری بالا یادآور همان نگاه سنتی
صدرالسلطنه معروف به حاجی واشنگتن است که با واقعیتهای دنیای پیرامونش
فرسنگها فاصله داشت!
برای روشن‌تر شدن مفهوم دیپلماسی عمومی( ١) ابتدا باید مفهوم خود دیپلماسی بهطور کلی بیشتر آشنا شویم.
در همین زمینه مروری بر ادبیات روابط بین الملل و سیاست خارجی نشان دهنده تعاریف بسیار مختلفی است که از این واژه به عمل آمده است.
با
مروری بر این تعاریف می‌توان این گونه بیان کرد که دیپلماسی به عنوان فن
اداره سیاست خارجی و یا تنظیم روابط بین الملل و حل و فصل اختلافات بین
المللی از راه‌های مسالمت آمیز تعریف می‌شود که در طول تاریخ و در اثر
تحولات مربوط به جهانی شدن و گسترش حوزه ارتباطات، از حالت محدود و مخفی
خود امروزه به صورت روندی آشکار و علنی درآمده است( قوام، ١۳۸۲: ۲۰۷) .
اداره مناسبات دولت‌های برخوردار از حاکمیت از طریق نمایندگان مجاز آنها
تعریف دیگر از دیپلماسی است که در دانشنامه روابط بین الملل از این مفهوم
ارایه شده است.
در این تعریف دیپلماسی در بهترین تعبیر با نحوه اجرای
سیاست خارجی دولت‌ها در ارتباط است و علاوه بر یکی از مهم‌ترین ابزارهای
اجرای این سیاست، چهار چوبی اساسی در اختیار دولت‌هاست تا در همه گونه
فعالیت غیرقهرآمیز بین المللی مشارکت کنند تلاش شده تا از طریق توصیف و
تحلیل دادهها و بهره گیری از مفاهیم و الگوهای تحلیلی رایج دیپلماسی
عمومی، ماهیت و اهداف دیپلماسی عمومی مورد شناخت قرار گیرد.
در عین حال ضمن بررسی عملکرد دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران در مصر علل عدم موفقیت آن تبیین گردد.
براساس یافتههای این پژوهش می‌توان گفت نوعی دوگانگی میان دیپلماسی سنتی و دیپلماسی عمومی وجود دارد.
متقابلا
دیپلماسی عمومی به دلیل ویژگی هنجاری که دارد بر مبانی آرمانگرایی استوار
است و مخاطب خود را مردم و نهادهای غیر دولتی برمی شمارد.
بدین روی اهداف دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی ایران بهطور عمده ناظر بر مسیولیتهای فراملی به ویژه صدور انقلاب است.
منبع : مقاله دیپلماسی عمومی